In de jaren daarna kwamen nieuwe elementen aan de orde in de discussie.  De dierrechten van kleine bedrijven werden opgekocht door grotere bedrijven; naast een warme sanering ook schaalvergroting dus. De milieueisen namen toe en daarmee de kostprijs voor de boer, die niet altijd gecompenseerd werd door een prijsstijging van zijn product. Opnieuw een reden voor schaalvergroting. De maatschappelijke discussie rond dierenwelzijn die leidde tot scherpe oordelen over en weer. Daarbij gevoegd de risico’s voor de volksgezondheid die samenhangen met het houden van dieren. Het begrip megastallen, dat een heel eigen leven is gaan leiden en een beeldvorming met zich mee bracht waar niemand beter van is geworden.

Bij het beoordelen van het Statenvoorstel kwalitatieve Evaluatie Reconstructie bekroop mij het gevoel dat de tegenstellingen alleen maar verharden. Partijen trekken zich terug op hun eigen standpunten.  Dat geldt voor de politieke partijen in de Staten, maar ook voor de partijen  in het landelijk gebied. Voor mij, als Statenlid van de ChristenUnie is de vraag hoe we als politiek voor deze sector een maartschappelijk aanvaardbaar perspectief kunnen vinden

Commissie van Door: koerswijziging
Daarom heb ik met heel veel enthousiasme geluisterd naar de presentatie van de voorzitter van de Commissie van Doorn, de heer Daan van Doorn, op 2 september 2011 in het Provinciehuis van Brabant. Deze Commissie had als opdracht om “vanuit de context van de gehele agrifoodsector zich te buigen over de verduurzaming van de gangbare veehouderij in Brabant”.
Dit is niet het zoveelste rapport voor in de bureaula, maar een krachtige aanzet tot een koerswijziging samen met de marktpartijen.  Retail (supermarkten), veevoerbedrijven, en boeren
bundelen hun krachten in een niet vrijblijvende samenwerking. Deze ketenbenadering en het beroep dat op de sector in zijn geheel wordt gedaan is nieuw. De verantwoordelijkheid i n de sector leggen met een onafhankelijke controle instantie

Bevlogen visie met daadkracht

Het is een bevlogen visie met daadkracht gericht op een zorgvuldige Intensieve Veehouderij waarbij duurzaamheid de license to produce is en daardoor op langere termijn de economische draagkracht van de sector als speler op de wereldmarkt wordt versterkt. Wat mij trof was dat niet de “zwarte piet” bij de Intensieve Veehouderij gelegd wordt, maar dat deze sector in haar waarde wordt gelaten en in haar kracht wordt gezet. Dat geeft perspectief aan de sector: en ook al is Overijssel een andere provincie dan Brabant, ook wat schaalgrootte van de landbouw betreft, dan nog zijn wij het aan onze boeren en burgers verplicht richting te geven. De ChristenUnie zal zich ervoor inzetten om dit in het debat naar voren te brengen. Ik hoop van harte dat het niet alleen bij praten blijft, maar dat we met alle partijen in Overijssel een grote stap voorwaarts kunnen maken.

Marjan van der Bent – van den Hout                                                                   november 2011
Statenlid ChristenUnie Overijssel

Link: www.brabant.nl/actueel/nieuws/2011/september