Reactie ChristenUnie windenergie

dinsdag 23 maart 2004

De bespreking van het onderwerp windenergie heeft heel wat stof doen opwaaien.
Dit is beslist een onderwerp waar burgers en groepen burgers heel goed weten wat het belang is van politieke besluitvorming door Provinciale Staten. Voor mij als statenlid van de ChristenUnie was het een goede gelegenheid me te verdiepen in de problematiek rond de windenergie. De afgelopen maanden kwam ik een tweetal artikelen tegen die mij aan het denken zetten.

Ja, de publieke tribune zat goed vol  bij de behandeling van de voorstellen over windenergie in de Vergadering van Provinciale Staten op 17 maart. Voor- en tegenstanders van windenergie maakten gebruik van de mogelijkheid om in te spreken tijdens de vergadering. Hoe kwam dat zo?
Tijdens de behandeling van de voorstellen in de Commissie Ruimte en Groen van 4 februari jl. bleek dat een meerderheid van de Staten het voorstel van het College niet volgde. Het College stelde voor om 5 gebieden aan te wijzen die geschikt zouden zijn voor de plaatsing van windenergie: namelijk Dalfserveld, Tolhuislanden (bij Zwolle), Nieuwleusen-West, Staphorst en Dedemsvaart-Zuid. Provinciale Staten (waaronder ook de ChristenUnie) wilde slechts de twee meest kansrijke gebieden aanwijzen. Dat  zijn Dedemsvaat-Zuid/Ommen Noord en het Dalfserveld. Het voornaamste argument was dat in deze twee gebieden ruimschoots aan de Overijsselse Kyoto-opdracht van 30 Megawatt voldaan kan worden. Tegelijkertijd moet gewaakt worden voor te veel verstoring van het landschap door wildgroei van initiatieven. Per mail of telefoon hebben  verschillende belangengroeperingen in de tussenliggende tijd contact met de politieke fracties opgenomen. Voor ons een drukke tijd, maar het is goed om te merken dat een onderwerp leeft onder de bevolking.
 
17 MAART 2004
 
De bespreking van het onderwerp windenergie heeft heel wat stof doen opwaaien.
Dit is beslist een onderwerp waar burgers en groepen burgers heel goed weten wat het belang is van politieke besluitvorming door Provinciale Staten. Voor mij als statenlid van de ChristenUnie was het een goede gelegenheid me te verdiepen in de problematiek rond de windenergie. De afgelopen maanden kwam ik een tweetal artikelen tegen die mij aan het denken zetten.
 
Het eerste was een artikel in Trouw van zaterdag 14 februari j.l. over het Milieumanifest, geschreven door Han Labohm, onderzoeker bij het Instituut Clingendael. Ik citeer:
 
 "Kyoto werd nooit onderworpen aan een kosten-batenanalyse. Noch de regering, noch het parlement, noch het publiek leek hieraan behoefte te hebben.  Dat gold niet alleen voor Nederland, maar voor de hele EU. …. En even verderop….. Windmolens kunnen nooit conventionele centrales vervangen, ze kunnen gedurende de tijd dat het flink waait hooguit een gedeelte van de stroomopwekking overnemen. "
Een kritische kanttekening dus.
 
In het consumentenblad "Helemaal thuis" van Essent (inderdaad, een bron van een andere orde) staat ook een artikeltje over windenergie. Eén zinnetje trok mijn aandacht.  Namelijk: " ….de energiebehoefte  neemt toe, terwijl de voorraad fossiele brandstoffen afneemt".
Alsof die toename maar vanzelfsprekend is.
 
 
 
Voorzitter,
Wie voor zichzelf eens nagaat hoe enorm de welvaart en daarmee het energieverbruik de afgelopen 40 jaar in het Westen is toegenomen zal gevoelens van enerzijds dankbaarheid en anderzijds verantwoordelijkheid kennen. Dankbaarheid, omdat onze aarde (God's schepping)
in staat is gebleken deze energiegrondstoffen te genereren, waardoor wij over de grote linie in goede welvaartr kunnen leven. Aan de andere kant moet dat ons ook tot verantwoordelijkheid brengen:  minder energieverbruik bij bedrijven en burgers is noodzakelijk.  Denk alleen maar aan de vele LED-lampjes die continu aanstaan voor TV en computers.
 
Moeten we nu windenergie toe gaan passen om de toename van ons energieverbruik goed te praten? Of hebben we met elkaar ook de bereidheid om pas op de plaats te maken met ons energieverbruik?
 
Daar komt bij dat mede door subsidiemogelijkheden windenergie een booming-business is geworden. In de  6 weken na de vergadering van de Commissie Ruimte en Groen hebben we kennis kunnen nemen van velerlei projecten, die op stapel staan.
Wie heeft een goed overzicht van de totale kosten en baten van windenergie op langere termijn?
 
Deze argumenten bij elkaar zijn voor de fractie van de ChristenUnie reden om te kiezen voor windenergie in de twee meest kansrijke gebieden in Noord Oost Overijssel: Dedemsvaart Zuid/Ommen Noord en het Dalfserveld. Daar kan de Overijsselse Kyoto opdracht royaal worden gerealiseerd. Gezien het feit dat Overijssel geen winderige provincie is en we ook een taak hebben in de bescherming van het landschap vinden we dit voorlopig genoeg. Onze fractie is voor een beheerste aanpak en opzet van de windenergie.
 
Voorzitter, gezien de reacties die ons de afgelopen weken bereikten, hebben we nog een aantal concrete vragen. Stel dat de voorliggende voorstellen (dus incl het wijzigingsvoorstel van GS) ongewijzigd worden aangenomen,  kunt u mij en via mij ook de betreffende initiatiefnemers van plannen aangeven wat ons besluit voor hen betekent:
Concreet: welke kans heeft hun project, op korte of op langere termijn.
Ik wil dit graag weten voor:
  • Projecten in het gebied Dedemsvaart Zuid/Ommen Noord: betekent dit dat alle aanvragen (er zijn inmiddels zeer concrete plannen voor 29 windmolens van min.  2 Megawatt !!) wat de Provincie betreft gehonoreerd kunnen worden? Kan het gebied deze hoeveelheid windmolens aan?
  • Het project in Ruitenveen bij Nieuwleusen;
  • Het project Tolhuislanden in Zwolle;
  • Het project "Windpark N50" in  Kampen.      
 
Uw antwoord zal mede bepalend zijn voor de opstelling van de ChristenUnie in tweede termijn.
 
 
Dank u wel.
Marjan van der Bent
Statenlid ChristenUnie

« Terug

Archief > 2004 > maart

Geen berichten gevonden