Sommigen schieten de wolf het liefst direct af, omdat de wolf gevaarlijk zou zijn. Dit is echter niet de eerste maatregel die we moeten nemen. We hebben ons er rekenschap van te geven dat de wolf wettelijk een beschermd dier is. Afschieten komt pas in beeld als er geen andere oplossingen meer mogelijk zijn. Bijvoorbeeld als een wolf door woonwijken gaat zwerven en mensen lastigvalt. Zo is het opgenomen in het protocol van de provincies, dat nog vastgesteld moet worden. Tot nu toe is het echter niet voorgekomen dat de wolf gevaar opleverde voor mensen. De ChristenUnie deelt deze lijn uit het wolvenprotocol.

Wat de ChristenUnie betreft staat voorop dat er op twee fronten goede maatregelen komen. In de eerste plaats moet schade van bijvoorbeeld schapenhouders vergoed worden. Het aanvragen van schadevergoeding moet gemakkelijk zijn, en er geldt geen eigen risico. De schapenhouders hebben niet om de overlast gevraagd. Als we vinden dat de wolf een plek moet krijgen in onze natuur, dan moet de schade die dat veroorzaakt ook vergoed worden. In de tweede plaats is het belangrijk dat schapenhouders en anderen die schade kunnen lijden preventieve maatregelen nemen. Maatregelen om te voorkomen dat hun dieren gedood worden. Hierbij kan gedacht worden aan bijvoorbeeld afrastering of het bouwen van een schaapskooi. De ChristenUnie vindt dat de boeren de komende jaren financiële steun moeten krijgen om deze maatregelen te nemen.

De wolf roept veel emotie op. Dat leidt zomaar tot een discussie met snelle standpunten: voor of tegen de wolf! Zo willen wij niet met deze discussie omgaan. We moeten inzetten op een evenwichtig beleid, waarbij de wolf ruimte krijgt, maar boeren en herders ook kunnen rekenen op steun. Dit heeft de ChristenUnie laten weten op vragen van Natuur en Milieu Overijssel.