Renate van der Velde-Buist
Waarom wil je statenlid worden?
"Eigenlijk hoef ik helemaal niet zo nodig Statenlid te worden. Wat ik wél wil, is een bijdrage leveren aan het goed houden en waar mogelijk beter maken van onze leefwereld. Dat kan iedereen en dat kan overal. En dat kan ook in de politiek. Door keuzes te maken die de wereld een stukje duurzamer maken. En door keuzes te maken die onze samenleving socialer maken. Provinciale Staten hebben invloed op allerlei zaken. Denk aan het Openbaar Vervoer of de wegen. Maar ook aan de natuur, groene schoolpleinen en landbouw. Ik wil graag op al deze onderwerpen een duurzaam, sociaal en christelijk geluid laten horen."
Wat hoop je te bereiken de komende vier jaar en met welke onderwerpen uit het programma?
"Duurzaamheid is een belangrijk thema voor de ChristenUnie. Bijvoorbeeld onze economie, die moet echt duurzamer. Dat zit onder andere in hergebruik van afval, maar ook in het gebruiken van zo weinig mogelijk fossiele brandstoffen. De vraag of we deze wereld leefbaar achterlaten voor onze kinderen en kleinkinderen is wat de ChristenUnie betreft belangrijker dan groei van de economie.
Verder denk ik aan de energietransitie. We moeten van brandstoffen die opraken (gas en olie) over op vormen van energie die onze wereld niet langer uitputten. Dat is een enorme omslag die alle mensen en alle huishoudens zal raken. De ChristenUnie wil dat op zo’n manier doen dat de armen er niet armer en de rijken er niet rijker door worden. We moeten de lusten en de lasten eerlijk blijven verdelen."
Welke ervaring wil je delen als het gaat om een provinciaal thema?
"Ik heb een aantal jaren vrijwilligerswerk gedaan bij de Ombudswinkel in Kampen. Daar hielpen we mensen die in de schulden zaten, of die de jaarafrekening van de energiemaatschappij niet begrepen. Of die een telefoonabonnement wilden afsluiten, maar niet wisten hoe ze dat moesten doen en wat ze moesten kiezen. Soms waren mensen praktisch analfabeet en in alle gevallen konden mensen zich niet redden met zaken die voor anderen vanzelfsprekend zijn. Veel van de hulpvragers hadden het gevoel dat ze er niet toe deden. Juist die mensen hebben veel ondersteuning en hulp nodig. Daarvoor zijn goede sociale verbanden nodig. Families, buren, kerken, dorpen, waar mensen naar elkaar omzien en elkaar helpen. Daarvoor is ook nodig dat er werk is voor deze mensen. En dat ze ook bij dat werk terechtkomen, en dat werk kunnen vasthouden. Daarom zet de ChristenUnie in op het permanent maken van het 1000-kansenplan. Subsidie voor werk-leertrajecten om mensen mee te laten doen in de maatschappij. Zodat ze zich nuttig voelen, iets bijdragen en ook een rijker sociaal leven kunnen opbouwen."
Wat vind je bijzonder aan Overijssel of een bepaalde streek van Overijssel?
Ik woon zelf aan de westkant van Overijssel. De middeleeuwse binnenstad van Kampen is op loopafstand van ons huis. Daar is veel historie te vinden, zonder dat het een openluchtmuseum is geworden. Hetzelfde zie ik op andere plaatsen: moderne mensen leven op oude grond. Het eeuwenoude landschap in Twente wordt moeiteloos gecombineerd met een hypermoderne hightech-sector en universiteit. Dat is het sterke van Overijssel. Het oude waarderen en vasthouden en tegelijk het nieuwe omarmen. En dat zónder de jachtigheid van de Randstad.
